Nog teveel worden huisdieren gedumt, ingeslapen of achtergelaten bijverhuis! Tegenwoordig is in 99% van huishuurcontracten een clausule voorzien die het houden van huisdieren uitdrukkelijk verbied. Volledig onwettig zoals U verder kan lezen. Hoe meer mensen in de toekomst van die uitspraak v/h hof van beroep gebruik maken hoe beter.
Je huiseigenaar staat weigerachtig tegen huisdieren en wenst een clausule in het huurcontract op te nemen waarin het verboden is huisdieren te houden.
Kan hij dit doen?
Indien hij dit kan doen en je je huisdieren toch meeneemt, wat kan er dan gebeuren?
Geldigheid van een clausule in de huurovereenkomst.
Je huisbaas kan inderdaad een clausule in de huurovereenkomst opnemen waarin hij verbiedt huisdieren te houden.
Een dergelijke clausule is dus geoorloofd, maar ze moet wel beperkt worden geïnterpreteerd.
Deze clausule mag echter geen overmatige inmenging meebrengen in het privé leven van de huurder(s). Dit betekent dat indien je toch je huisdieren meeneemt naar de gehuurde woning, je huisbaas nog niet direct als winnaar uit de bus komt! Je kan nl. het Verdrag van de Rechten van de Mens inroepen. Het feit dat je zou dreigen met eenrechtszaak, zou wel eens zijn vruchten kunnen afwerpen!
In een dergelijke situatie staan twee belangrijke principes tegenover elkaar.
Enerzijds is er het artikel 1134 van het Burgerlijk Wetboek. Dit artikel zegt dat “alle overeenkomsten die wettig zijn aangegaan, strekken diegenen die ze hebben aangegaan, tot wet. Zij kunnen niet herroepen worden dan met hun wederzijdse toestemming”. In dit geval zou dat concreet betekenen dat indien een verbodsclausule in het contract werd opgenomen, de eigenaar er ook de toepassing kan van opeisen.
Daartegenover staat een tweede rechtsprincipe, nl. dat de eigenaar gehouden is zijn huurder het rustig genot te verlenen van het gehuurde goed. Dit principe wordt trouwens duidelijk aangehaald in artikel 1719 van het Burgerlijk Wetboek. Men zou hieruit kunnen afleiden dat het verbieden een hond of een kat te houden, een beperking zou kunnen zijn van het rustig genot van het verhuurde goed.
Hoe oordelen de rechters betreffende dit probleem?
Rechters hebben zich al meermaals moeten uitspreken over dergelijke zaken. Laten we hier echter wel opmerken dat de beoordeling van de rechter afhangt van de feiten.
Wanneer en kat of een hond gehouden wordt op een klein appartement, dan zal hij waarschijnlijk geneigd zijn dit niet toe te laten.
Worden de huisdieren gehouden in een landelijk gelegen woning, dan zal hij zich waarschijnlijk anders uitspreken.
De rechter besliste onlangs een clausule waarin een totaal verbod voor het houden van huisdieren was opgenomen, niet toe te passen. Er kon in deze zaak geen enkele hinder bewezen worden. De rechter meende dat deze beperking “een inbreuk uitmaakte op de huidige sociale opvattingen en gewoonten, op het familieleven en de woonst”! Verder oordeelde de rechter dat dit een clausule is welke strijdig is met artikel 8.1. van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens. Volgens dit verdrag heeft iedereen recht op eerbiediging van zijn privéleven en zijn familiaal leven, zijn woonst en zijn briefwisseling. Een andere rechter oordeelde dat het “bezitten van huisdieren door de huurder slechts mogelijk is voor zover deze dieren geen genotshinder aan de buren veroorzaken. Trouwens moet er bij een klacht altijd bewijzen worden gegeven. Een huisbaas mag niet zonder je toestemming binnen komen. Een foto nemen via de tuin van de buren is inbreuk van de wet op de privacy... Hoe zouden ze dan aan bewijzen kunnen komen indien de dieren geen overlast veroorzaken?
Het word hoogtijd dat meer en meer mensen gebruik maken (jurisprudentie) van een uitspraak van het hof van beroep nu reeds een aantal jaren geleden in Wallonië. Een in beroep bevestigde uitspraak van een vrederechter in Grace-Hollogne.
Een eigenaar verbood iemand tot het houden van een huisdier. Dit verbod was idd vermeld in het huurcontract. De huurder weigerde het dier te verwijderen, waarna de eigenaar naar de vrederechter stapte. Deze stelde de huurder in het gelijk. De eigenaar stapte daarna naar het hof van beroep die de uitspraak van de vrederechter in zijn geheel overnam.
Hoe meer mensen in de toekomst van die uitspraak v/h hof van beroep gebruik maken hoe beter. Tegenwoordig is in 99% van huishuur contracten een clausule voorzien die het houden van huisdieren uitdrukkelijk verbied. Volledig onwettig zoals U verder kan lezen.
De magistraten die in deze zaak moesten oordelen stelden de eigenaar in het ongelijk en beriepen zich op het verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden. Dit verdrag is toepasbaar sedert 29.08.55 en primeert op elke andere wet, decreet, besluit, reglement... enz...
De rechters oordeelden dat het absolute verbod op het houden van een huisdier een inbreuk vormt op het respect voor de privacy, gezinsleven en woonst. Dat recht word bevestigd door het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.
De uitspraak luidde als volgt: Gezien de finaliteit v/h huishoudelijk reglement, nl. het instellen van harmonieuze en billijke betrekkingen tussen de bewoners v/e gebouw dat bestemd is voor collectief gebruik, en opgedeeld is in delen voor exclusief en privaat gebruik, en andere delen voor gemeenschappelijk gebruik, kan een huishoudelijk reglement enkel op wettige wijze tussenkomen in het private domein van de privacy van de bewoners, in die mate dat deze privacy schade kan berokkenen aan het geheel of concurrerende rechten gevoelig kan beperken.
(vonnis van 21 oktober 1986, rechtbank van eerste aanleg van Luik, verschenen in ‘la Juris prudence de Liège, Mons et Bruxelles de 1987’, p. 578 e.v.)
Dit heeft als gevolg dat, steeds volgens deze uitspraak in beroep, een huurder het recht heeft een dier te houden. Zelfs indien het huurcontract of het huishoudelijk reglement dit uitdrukkelijk verbied.
Uiteraard is niet iedere rechter verplicht deze uitspraak in beroep te volgen. Hoe meer mensen echter van deze jurisprudentie gebruik maken des temeer vrederechters rekening zullen houden met die uitspraak in beroep.
Dus een goede raad aan alle huurders die een dier hebben en zich niet een ongeluk willen zoeken om een appartement te vinden dat huisdieren toelaat: teken gewoon het contract waarin staat dat het houden van huisdieren verboden is, zonder te zeggen dat je een huisdier hebt natuurlijk. Indien de verhuurder nog maar het vermoeden heeft (buiten die enkele zeldzame gevallen dan) dat je een huisdier hebt zal je toch sowieso geweigerd worden. Ik denk dat dit buiten kijf staat en door vele aspirant huurders kan bevestigd worden. Moest het later tot een discussie komen refereer je naar deze uitspraak van het hof van beroep. De advocaat van de verhuurder zal wel 2x nadenken eer hij een gerechtsprocedure start. En bij een 3-9 zit je toch minstens een jaar of drie veilig tenzij de verhuurder een pak geld wil ophoesten wat ik betwijfel.
Meer en meer eigenaars en verhuurkantoren blijken ergens op de hoogte tezijn van deze uitspraak in beroep maar verzwijgen dit natuurlijk. De schandelijke tirannie van de verhuurders op dit specifieke vlak maar eens moet eindigen. Er moet ook meer aan de dieren worden gedacht!
Maar als u toch een huisdier wil houden, dan geef ik u een goede raad. Zorg er dan voor dat uw huisbaas en uw omgeving geen klagen heeft op uw huisdier qua geluidsoverlast, geurhinder, en gebeurt er toch eens een ongelukje, zorg dan dat dit wordt gerepareerd. Bij verhuis zorgt u dat u het huis verlaat in de staat dat u het huurde! Zo heeft niemand te klagen en hebt u toch uw huisdier kunnen houden!
Bron: http://www.juridischforum.be/forum/viewtopic.php?p=28236
